Na de verwelkoming met koffie en thee en een plak cake heette onze voorzitter iedereen welkom. ‘Bless the Lord my soul’ zongen we onder begeleiding van de accordeonmuziek van onze organist die vandaag onze accordeonist was. Zoals altijd volgde een gebed en nog een lied en een lezing. Deze keer bestond de lezing uit een tweegesprek tussen Abraham en Ruth, gespeeld door twee leden van onze liturgiecommissie. Zij vertelden ons over de reis die zij ondernamen op basis van hun geloof in een betere toekomst elders. Ze verlieten hun land en familie, maar op weg waarnaar toe? Een onzekere toekomst tegemoet, maar op basis van beloftes van een Stem en de stem van Ruth haar schoonmoeder Naomi, kwamen zij een heel eind. 

Ook wij gingen een avontuur tegemoet, want in plaats van een preek/ overdenking volgde er een voorproef van het vragenspel ‘Geloven beweegt ons’ dat we ook ‘s middags speelden. Iedereen was uitgenodigd om van te voren drie vragen uit te kiezen. Het lot, de dobbelsteen, bepaalde vervolgens welke vraag we gingen beantwoorden. De vragen, die we beantwoordden, waren:

Vraag 0: Het jaarthema is ‘Geloven beweegt ons’ Wat stel je je bij deze uitspraak voor? ‘Door gesprekken met mede geloofsgenoten raak ik geïnspireerd en dat zet mij dan weer in beweging’, vertelde iemand, die naar eigen zeggen vooral twijfel kent. 

Vraag 4 Welke eigentijdse of historische persoon is voor jou een voorbeeld en inspireert jou om in beweging te komen? Namen die genoemd werden, waren Martin Luther King, Nelson Mandela en bisschop Desmond Tutu, Rosa Parks. Zij streden voor gerechtigheid, gelijkwaardigheid, verzoening en vergeving in een zoveel mogelijk geweldloze beweging en dat heeft velen geïnspireerd. 

Vraag 8 In vroeger tijden bracht geloof mensen ook in beweging: denk maar aan de zendelingen. Wat zou zendelingen bewogen hebben (en wat beweegt ze nu nog?) Over zendelingen werd gezegd dat ze vaak te fanatiek waren, maar iemand vertelde ook een anekdote over een zendeling in Borneo en zijn opvolger die vertelde over Jezus. De bewoners van het eiland zeiden: ‘Jezus? O, die kennen we allang, die heeft jarenlang in ons midden gewoond!’ Daarmee bedoelden ze de voorganger van die zendeling.

Vraag 11 Wat heeft ‘respect’ te maken met geloven? Heel veel. Zonder respect is er geen respect voor andersdenkenden, wat wel heel hard nodig is. In onze eigen kring hadden we ook te maken met verschillende interpretaties van wat een viering inhoudt. Voor de een is dat duidelijk de preek, voor de ander kan dat ook het gezamenlijke zingen van liederen, het gezamenlijk bidden en een geloofsgesprek zijn, aan de hand van een aantal vragen. Hopelijk was er sprake van voldoende respect voor de verschillende interpretaties.

In de open ruimte vertelden twee leden gepassioneerd en deels ook geëmotioneerd over het project Kansrijk Suriname, waarin twee van de deelnemers aan het project belangrijke stappen hebben gezet in hun loopbaan o.a. door het behalen van een diploma. 

Na de viering, die werd afgesloten met een slotlied ‘Ga dan op weg’, een zegenbede en een antwoordlied ‘Ga tot de einden der aarde daar zal liefde zijn, ga,!’ gingen we lunchen. We hebben genoten van de verse zelfgemaakte soep, zelfgesmeerde broodjes en zelfgebakken kruidkoek. Een aantal mensen hadden ‘s middags andere verplichtingen, dus bleven we daarna met een iets kleinere groep over, waarmee we het vragenspel verder hebben gespeeld. De volgende vragen kwamen aan bod:

Vraag 15 Het verleden kan een bron van inspiratie zijn, al is het maar om in sommige gevallen ervan te leren hoe het wel/niet moet, met de inzichten die we nu hebben. Welk voorbeeld/welke voorbeelden ken je hiervan?

Ons slavernijverleden kwam bij deze vraag naar voren. De lering die we daaruit trokken, is dat slavernij vandaag de dag nog steeds aan de orde is en dat uitbuiting van mensen en de natuur door mensen erg moeilijk is uit te roeien. Waarom zitten we als mens zo in elkaar en waarom is het zo moeilijk te bestrijden? Deze vragen vonden we moeilijk te beantwoorden. Het kopen van eerlijk geproduceerde producten kan een antwoord zijn. Vaak weten we te weinig af van onder welke omstandigheden mensen en dieren hebben moeten werken en lijden, maar we kunnen onze ogen er ook niet voor sluiten. Over dit onderwerp zijn we nog lang niet uitgepraat.

Vraag 16 ‘Geloven beweegt ons naar het Beloofde Land.’ Wat versta jij daaronder? En wat zie je, wat hoor je, wat voel je, wat proef je en wat ruik je, als je daar bent?

De plek waar we ons bevonden in Diepenveen was wel heel paradijslijk. We treffen het dat we in Zutphen en omgeving wonen en werken. Toch zitten we in Zutphen e.o. ook opgescheept met het wereldwijde web van economische handel, die voor een groot deel niet deugt, dus in het beloofde land wonen we nog niet.

Vraag 1 Dopersen hebben in het verleden vaak moeten vluchten vanwege geloofsvervolgingen. Nog steeds  zoeken mensen een vrijplaats om hun geloof te kunnen belijden, zoals zij dat willen. Wat is er volgens jou voor nodig om een vrijplaats echt een vrijplaats te kunnen laten zijn?

Respect voor elkaars mening is hierbij heel belangrijk. Vrijheid van meningsuiting staat in Nederland hoog aangeschreven, maar er zijn ook grenzen aan. Hoe kun je de grenzen ervan bewaken door middel van wetgeving en handhaving van die wetten? Dat blijkt nog niet zo makkelijk. Het verbranden van heilige boeken vinden wij te ver gaan. Is onze eigen gemeente een vrijplaats? We kunnen zo blijkt erg van mening verschillen. Het is mogelijk om die verschillen van mening te uiten. Gelukkig maken mensen in onze gemeente van hun hart geen moordkuil, maar wat is precies met respect omgaan met andermans mening? Hoe doe je dat? Daarover praten we ook een andere keer verder, want het was tijd voor de slotvraag.

Vraag 7. Wat heeft jou bewogen om vandaag te komen?

Iedereen gaf hierop een eigen persoonlijk antwoord. Een gemene deler daarin was toch wel dat we elkaar waarderen als geloofsgemeenschap en dat we elkaar nodig hebben om geïnspireerd en gemotiveerd te blijven en ook hoop te houden op een betere wereld.